And the south continues!

Dag 31

Lekker lang uitgeslapen en daardoor zat een tripje naar Shantytown, een oud goudmijnstadje, er niet in. Gelukkig was het mooi weer en konden we de stad verkennen. Aangezien we na een uur al rond waren, konden we nog wat genieten van de zon op ons balkon. Tegen de avond werden we verwacht in de Monteiths brouwerij voor pintjes :)! Na een redelijk saaie uiteenzetting, konden we zeven soorten proeven en zelf eentje tappen, mmm. Het lekkerste kwam echter nog. Als enige twee bestelden we bij ons bezoek een roastdinner in het plaatselijk `hotel`, een bar gevuld met drie lokale zatlappen. Gezellig niet echt, maar wel super smullen.

Dag 1 (nieuwe maand, nieuw begin)

Nog even wachten op de bus dus besloten we de bib nog eens te misbruiken om het geheugen van onze fotocamera weer wat te verlichten. Daarna nog tijd over dus konden we nog een bezoekje brengen aan het Greymouth museum. Dit bleek gewoon heel erg saai te zijn en weeral overprijsd. Nu ja de bus kwam zo... of niet? Zoals gewoonlijk kwam de bus ons niet op tijd oppikken, paniek brak uit :). Tijdens ons telefoongesprek met Stray zagen we de bus gelukkig toch toekomen. Rara wie was de buschauffeur, Rob, die kerel die ons terug komen ophalen is in Rotorua :). Nu ja we waren weer opweg. Op naar Franz Josef. Tegen de avond gearriveerd en wat gerelaxed in de hostel.

Dag 2

Walking on a glacier (Franz Josef glacier)! Opgekleed in een ander mooi pakje, zoals altijd bij Nieuw Zeelandse activiteiten, waren we er klaar voor. Eenmaal gearriveerd leek de gletsjer niet meer ver af, toch was het nog 2km. Nu ja een maal we dat overbrugd hadden, moesten we ook nog over een serieuze moreneberg. Daarna volgden ons eerste stapjes op het ijs, natuurlijk met onze crampons (ijspinschoenen). Het werd een prachtige dag met veel ijsspleten en een ijsgrot (slechts vier dagen voor ons bezoek ontdekt, Yeah). Ons hoogste punt werd uiteindelijk 550m en gaf ons een prachtig uitzicht op de gletsjer en de bijhorende vallei.
Uitgeteld terug in de hostel gearriveerd, probeerden we een sauna te nemen maar die functioneerde jammer genoeg niet optimaal. We verwarmden ons dan maar met wat pintjes in de bar. 

Dag 3

Een lange dag op de bus naar Makarora werd veelvuldig onderbroken voor fotostops. Eerst werden we verwend met een uitzicht op Fox Glacier. Vervolgens kwamen we bij Lake Matheson, een spiegelmeer die de reflectie toont van Mount Cook (grootste berg van Nieuw Zeeland), jammer genoeg was het vandaag niet echt een spiegelmeer. We zagen zelfs onze eigen reflectie niet :). Voor de lunch kregen we een uurtje maar snelle eters als wij zijn, hadden we nog tijd over voor een wandelingetje in Ships Creek. Daar zagen we veel Kahikatea, de dinosaurusbomen van Nieuw Zeeland, echt gigantisch dus (ook goed voor tree hugging :)). Er volgde nog een stop bij mooie blauwe meertjes (blue pools). Onze buschauffeur en nog twee anderen sprongen zelfs van een cliff in het ijskoude water, zotten. Uiteindelijk arriveerden we in Makarora maar de rust was ver te zoeken... karaokeavond! Ons zangtalent was ook niet te bespeuren maar we waagden ons toch tot driemaal toe op het podium.

Dag 4

Op naar partytown, Queenstown! Nog niet helemaal gearriveerd werden we reeds voorbereid op alle luchtactiviteiten in Queenstown, we reden langs de eerste bungybrug ter wereld en keken naar een filmpje van de Maori bungysprongen. Helemaal opgefokt besloten we dan toch ook maar om ons aan een nieuw luchtavontuur te wagen, Nevis Arc (`swerelds grootste schommel).
`s Avons werd bevestigd dat Queenstown een partytown is. We werden verliefd op Teapots, een theepot gevuld met een cocktail die wordt gedronken uit shotglazen. Tijdens een lange nacht werden we nog een tweede maal verliefd en dat op Fergburgers, nergens anders te verkrijgen dan in Queenstown.

Dag 5-7

Gelukkig konden we goed uitslapen voor we gingen schommelen. Let`s go swinging! De brug die je overmoet om het springpunthutje te bereiken is reeds een heel avontuurlijk moment. Maar eenmaal met je beugels rond je kont boven de cliff hangen, valt hier niet mee te vergelijken. We deden het bijna letterlijk in ons broek en Elke is nog steeds doof van Natascha haar geroep, aangezien het een tandemsprong was en we naast elkaar bengelden. Hier kan iedereen thuis van meegenieten want we hebben toch maar geinvesteerd in onze dvd (spannend afwachten tot we thuis zijn dus).
Uitgehongerd arriveerden we weer in Queenstown en besloten we onze liefde voor Fergburger nog eenmaal te uiten. Aangezien het de laatste maal was namen we de allergrootste (zie foto) en nog een kleiner eentje natuurlijk, we hadden echt wel honger :).
Redelijk uitgeput van deze hectische dag gingen we maar mee op bar crawl om ons wakker te houden. Dit was iets minder leuk dan verwacht aangezien we teapot happy hour moesten missen, slechts vijf shots kregen in plaats van een volledig drankje en het een soort van datingbureau was. Gelukkig werden we rond 12u verlost en hadden we nog wat bonnen voor goedkope theepotten. Party on, party on, teapots all night long!

Natascha`s droom kwam dan toch nog in vervulling: een echte Kiwi zien (de vogel dan e). We bezochten het Kiwi Birdlife Park. In dit park zitten Kiwi`s (logischerwijs), blue ducks, Kea`s, Ruru`s, Tui, enz. Wat het allerleukste is aan dit park is dat alle vogels in een broedprogramma zitten maar eenmaal ze zich voortgeplant hebben, worden ze weer vrijgelaten.
`s Avonds nog een allerlaatste theepot gaan drinken en redelijk vroeg in ons bedje gekropen. We hadden echter beter langer uitgeweest want het leven in een dorm is niet altijd rustgevend (blijkbaar waren onze medebewoners in ruzie en besloten ze dat uit te vechten in onze kamer).

Een zondag met een nostalgisch zondaggevoel. We gingen met de gondola naar de top van een berg en mochten daar lugen... Het uitzicht was prachtig maar we wisten eigenlijk niet wat we nu moesten gaan doen, lugen? Het werd echter snel duidelijk dat we verondersteld werden om met een racekarretje een stukje van de berg naar beneden te crossen :). Onze verwachtingen werden overtroffen, dit was echt awesome! Na het zware werk, genoten we nog van een fris pintje en de zon en werden we zelfs door een of andere omhoog gevallen piet nog op een tweede getrakteerd.
In de avond lekker gratis bbq gegeten van de hostel en daarna vroeg het bed in want de volgende moesten we om 6u op. Deze maal besloten onze medebewoners geen ruzie te maken maar de liefde te bedrijven, het is eens iets anders e :). Wij besloten dan maar onze rustige boekjesleesavond te verleggen naar de lounge. Tof, tof het leven in een dorm.

Dag 8-11

Vroeg uit ons nest gekomen om in de ochtendfriste te wachten op onze intercity bus (ja problemen met Stray). In plaats van ons rechtstreeks naar Milford Sound te brengen, deed deze bus ook mee aan de fotogekte. Wij zelf deden er echter ook aan mee want het zuidelijk deel van het Zuidereiland is het mooiste wat we ooit hebben gezien, we hebben zelfs een echt spiegelmeer gezien. `s Middags arriveerden we in de hostel, deze lag in de middle of nowhere. Het mooie was dat rond ons heen enkel bergen te bespeuren waren maar het nadeel was dat we hier drie dagen vastzaten en dan nog eens met slecht weer ook.

Gelukkig werden we de volgende dag gewekt door een zonnetje en besloten we op wandel te gaan naar de Tutoko vallei. Na drie uur wandelen over moerassen en kreken, met veel acrobatische toeren, bereikten we de immense vallei. Tijdens een lekkere lunch genoten we van de schoonheid van de vallei. Na een 30 minuten moesten we echter snel weer op wandel want we hadden de tijd weer wat mis ingeschat en moesten nog een heel eind terug wandelen. Gelukkig waren we uitgeteld want er was niet echt veel anders te doen.

Deze dag regende het pijpestelen en hadden we een cruise gepland, typisch. Dit leverde ons mooie watervallen op maar verpestte toch ook onze foto`s, waarop je enkel wolken ziet. Daarna nog te voet terug naar de lodge door de regen, gelukkig konden we onderweg een lift krijgen van twee meisjes die dezelfde cruise hadden gedaan. Voor de rest was er veel niet te beleven maar we dachten niet getreurd morgen zijn we hier weg rond 11u45.

Dag 11

Opstaan, ontbijten en op naar de Ferry Terminal om te wachten op de bus. Het ging van kwaad naar erger. Met pak en zak moesten we wandelen naar de ferry terminal aangezien er geen shuttlebus reed van de hostel op dat uur. Daarna, straygetrouw, kwam de bus niet opdagen. Na alweer een telefoontje ontdekten we dat de uurregeling was verandert en we dus een mis uur hadden doorgekregen. Dat wilde zeggen dat we 5u vastzaten in de ferry terminal. Leve onze boekjes, al konden zelfs deze ons bijna niet redden van krankzinnigheid. Eindelijk op naar Gunns Camp waren we nog nooit zo gelukkig. Hier konden we echter geen alcohol, waar we echt wel nood aan hadden, vinden en werden we bovendien nog meer dan in Milford Sound opgegeten door zandvliegen.

Dag 12

Reeds om 6u mochten we gelukkig Gunns Camp, onze voorhistorische hutjes en de zandvliegen achter ons laten. Onderweg naar Invercargill stopten we in Bluff, het meest zuidelijke punt van Nieuw Zeeland. `s Middags bezochten we tuatara`s, een soort mini dinosaurus, in het museum en verkenden we de stad. Nu was het toch echt wel tijd voor een avondje met wat wijn. Dit was echter gemakkelijker gezegd dan gedaan. De supermarkten (ja we bezochten er zelfs meerdere) bleken geen alcohol te verkopen. Dit zorgde voor wat extra beenspieren, want het werd een goed uur door en weer om bij Liquorland te arriveren. `s Avonds was het zalig buiten genieten van een glaasje wijn en een pizza. We werden wel bijna bekeerd door de Salvation army, die ons probeerden om te kopen met boterkoeken :). Nu ja het werd een toffe avond!

Dag 13

Opnieuw op de bus, deze maal naar Dunedin. Onze eerste stop was een strand waar we zeeleeuwen konden spotten. Deze waren gigantisch en maakten soms gekke geluiden. De tweede stop was minder avontuurlijk maar zeker even bijzonder, Petrified forest (een bos bedolven door lava). Onze lunch namen we op Curio bay, jammergenoeg hadden onze boterhammen te lang samen gereisd met ons waspoeder en smaakten die iets te `fris` voor ons. Gearriveerd in Dunedin was het een reis tegen de tijd om op tijd in de Speights brouwerij te zijn. Met een leuk groepje van de bus en een super entertainende gids beleefden we een geslaagde avond in Dunedin. We mochten na de uiteenzetting zoveel bier tappen als we wilden in 45 minuten, zuipen geblazen.

Dag 14

Op naar Mount Cook, de nieuwe stop van Stray en wij waren de premiere. Onderweg kregen we de Moeraki boulders te zien. Dit zijn ronde rotsen ontstaan door calciumcarbonaat of zoiets (de buschauffeur wist het zelf niet zo goed meer) op het strand. We stopten ook nog aan een pinguinbroedplaats maar dit bleek wat te kostelijk. In Mount Cook hadden we normaal een boottocht op het gletsjermeer gepland maar door weersomstandigheden ging dit niet door. Eens daar gekomen was het eigenlijk prachtig weer en gingen we met de volledige bus gaan wandelen. Zo zagen we een uitzicht van de Tasman gletsjer en de ijsschotsen in het meer. We wandelden ook naar het meer zelf en proefden zelfs van het meer dan 100 jaar oude ijs. Dit was veel goedkoper dan de boottocht en eigenlijk even mooi, eindelijk eens wat geld gespaard :).

Dag 15-16

De laatste ochtend op de bus bezochten we nog Lake Tekapo, een meer gevoed door een gletsjer met ongeloofelijk blauw water. Daarna werden we afgezet in Geraldine waar we opgepikt werden en naar onze hostel gebracht werden. Dit blijk een hut in het midden van een boerderij te zijn. We waren omringd door schapen en koeien en dat was het eigenlijk. We deden een korte wandeling om de boerderij te verkennen. Daarna waagde natascha haar aan haar eerste haarknipbeurt en Elke mocht eraan geloven. Het resultaat mocht er echter wel wezen. We werden de volgende dag gewekt met een ontbijt van de hostel en om 11u kregen we reeds ook lunch. Dit allemaal omdat we gingen raften. Zoals altijd werden we in een outfit gestoken om op de Rangitata river te gaan raften. Het waren superleuke begeleider en een prachtige omgeving. Het begon gemakkelijk maar daarna werd het pendelen alsof je leven ervan afging, rapids tot graad vijf. Tijdens de tocht mochten we ook van twee cliffs springen, spannend. De sprong viel nog mee maar het zwemmen was wel wat moeilijker in zulke zotte tegenstroom. Na het raften hadden we honger als een paard en dat was maar goed ook want na een warme douche werden we nog verwend met een bbq. Daarna werden we naar Christchurch gebracht, waar we ons nog steeds bevinden.
Onze kamer delen we met britse marginalen maar het lijkt een heel erg leuke stad met mooi weer en terrasjes. Gisteravond profiteerden we hier reeds van, maar nu wordt het de hoogste tijd om er opnieuw van te genieten na 2u werken aan de blog.

Veel leesplezier en tot binnenkort (waarschijnlijk vanuit Australie, spannend),
xxx Elke en Natascha